Η χθεσινή (σ.: Κυριακή 8 Ιανουαρίου) εισβολή στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Κοινοβούλιο (Εθνικό Κογκρέσο), και στο Ανώτατο Δικαστήριο, ομάδων από «Μπολσοναρίστας» – που αντιτίθονται στο εκλογικό αποτέλεσμα και απαιτούν στρατιωτική παρέμβαση – πρέπει να αποκηρυχτεί σθεναρά και να απαντηθεί από το εργατικό, το λαϊκό και το φοιτητικό κίνημα.
[Source]
Δεν το λέμε αυτό επειδή η εργατική τάξη έχει συμφέρον να υπερασπιστεί τους θεσμούς του αστικού κράτους. Αλλά γιατί αυτή η επίθεση σε αυτούς τους θεσμούς προέρχεται από την ακροδεξιά, η οποία θέλει να τους αντικαταστήσει με κάτι ακόμη χειρότερο. Αυτοί οι αποθαρρυμένοι, δεξιοί εξτρεμιστές, αυτά τα καθάρματα, συμπεριφέρονται με έναν ακραία τυχοδιωκτικό τρόπο, λεηλατώντας και καταστρέφοντας περιουσίες. Οι μέθοδοί τους δεν έχουν καμία σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους πάλης της εργατικής τάξης.
Φυσικά, η εισβολή σε αυτά τα κτίρια υπήρξε εφικτή μόνο χάρη στη συναίνεση των δυνάμεων κρατικής καταστολής. Ο αντιδραστικός συρφετός, που ήρθε στη Μπραζίλια καβάλα σε άλογα, έφτασε στην Πλατεία των Τριών Εξουσιών (Praça dos Três Poderes) συνοδευόμενος από τη Στρατιωτική Αστυνομία της Περιφέρειας.
Τα βίντεο δείχνουν την αστυνομία να συναδελφώνεται με τους Μπολσοναρίστας και να παρακολουθεί παθητικά την εισβολή και τη λεηλασία. Αυτές οι εκδηλώσεις είχαν οργανωθεί δημόσια και είχαν καλεστεί μέρες πριν. Οι κρατικές δυνάμεις δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να ισχυριστούν ότι αιφνιδιάστηκαν.
Η συμπεριφορά της αστυνομίας υπήρξε εντελώς αντίθετη από το πώς αντιμετωπίζει τις λαϊκές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται στην πρωτεύουσα. Για να δώσουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα, το 2017, η μαζική κινητοποίηση των εργαζομένων και της νεολαίας στη Μπραζίλια ενάντια στις εργασιακές αντιμεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Τέμερ αντιμετωπίστηκε με τρομοκρατία: η ισχυρή αστυνομική παρουσία συνοδεύτηκε με χρήση πλαστικών σφαιρών και δακρυγόνων – ενώ την ίδια στιγμή από τα ελικόπτερα που πετούσαν πάνω από τα κεφάλια των διαδηλωτών προέβαλλαν πολυβόλα που σημάδευαν τις μάζες και εκτοξεύονταν δακρυγόνα.
Η εργατική τάξη δεν πρέπει να βασίζεται στις δυνάμεις καταστολής για να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα κατάσταση. Πρόκειται για θεσμούς του καπιταλιστικού κράτους, των οποίων η στάση ευνόησε την ανάπτυξη και τη δράση αυτών των ακροδεξιών πραξικοπηματικών ομάδων. Η εργατική τάξη και η νεολαία μπορούν να βασιστούν μόνο στις δικές τους δυνάμεις, στη δική τους οργάνωση και ενότητα και στην ταξικά ανεξάρτητη κινητοποίησή τους.
Η κυβέρνηση Λούλα – Άλκμιν, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με την καπιταλιστική τάξη, τείνει το χέρι της στους εκπροσώπους της δεξιάς, και ακόμη και της ακροδεξιάς, για να ενταχθούν στο υπουργικό συμβούλιο. Ο υπουργός Άμυνας, Χοσέ Μούσιο, ο οποίος θα έπρεπε να ηγείται της υπεράσπισης της κυβέρνησης απέναντι σε πραξικοπηματικές κινήσεις, χαρακτήρισε την κατασκήνωση των υποστηρικτών του Μπολσονάρου μπροστά στους στρατώνες όπου απαιτούσαν στρατιωτική παρέμβαση, μια «έκφραση δημοκρατίας».
Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Είναι, άλλωστε, μέλος του PTB, του κόμματος του Ρομπέρτο Τζέφερσον. Όταν έγινε δεκτός ως ένας από τους υπουργούς του Λούλα, δήλωσε δημόσια ότι είχε ψηφίσει τον Μπολσονάρου. Την ίδια στιγμή η υπουργός Τουρισμού, Ντανιέλα Καρνέιρο, έχει διασυνδέσεις με τις milicia στο Ρίο ντε Τζανέιρο (σ.: τις παράνομες παρακρατικές ομάδες που αποτελούνται από εν ενεργεία και πρώην αστυνομικούς) και είναι ενταγμένη στο União Brasil, το κόμμα του πρώην δικαστή Σέρτζιο Μόρο (σ.: ο οποίος είχε ηγηθεί της υπόθεσης κατά του Λούλα και ήταν υπουργός Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου)! Αυτός είναι ένας δρόμος που οδηγεί με σιγουριά στην ήττα της κυβέρνησης! Ο Λούλα θα πρέπει να αξιοποιήσει την ευκαιρία αυτού του πρώτου περιστατικού για να αλλάξει την κατεύθυνση της κυβέρνησης, ξεκινώντας με την αποπομπή των Μπολσοναριστών υπουργών «του».
Η κινητοποίηση σε χώρους εργασίας, σχολεία, γειτονιές και εργοστάσια είναι απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η φιλο-πραξικοπηματική Δεξιά και να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματοποίηση των διεκδικήσεων του λαού, αρχής γενομένης από την ακύρωση όλων των επιθέσεων που πραγματοποιήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Η Γενική Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (CUT) και τα συνδικάτα και οι λαϊκές οργανώσεις πρέπει να καλέσουν και να οργανώσουν κινητοποιήσεις για να ηττηθεί η ακροδεξιά και να «θαφτούν» πολιτικά ο Μπολσονάρου και οι Μπολσοναρίστας. Για παράδειγμα, αυτές οι οργανώσεις πρέπει να συντονίσουν την αντίσταση ενάντια στις απόπειρες των Μπολσοναριστών να εισβάλουν στα διυλιστήρια πετρελαίου και να επαναλάβουν τους αποκλεισμούς δρόμων.
Η UNE, η UBES, η ANPG και όλες οι φοιτητικές και μαθητικές οργανώσεις από κοινού έχουν καθήκον να οργανώνουν συνελεύσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, καλώντας σε κινητοποίηση ενάντια στη Δεξιά και στον αγώνα για τις διεκδικήσεις της νεολαίας.
Η δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου αγώνα του προλεταριάτου μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τις νίκες της τάξης μας και για το προχώρημα του αγώνα για τον σοσιαλισμό, νικώντας αυτούς που σκοπεύουν να εγκαταστήσουν ένα καθεστώς τρόμου στη χώρα και υπερασπίζοντας τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων:
- Να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι διοργανωτές και οι χρηματοδότες των δράσεων πραξικοπηματικού χαρακτήρα στη Μπραζίλια! Να κατασχεθούν τα περιουσιακά στοιχεία και οι επιχειρήσεις όσων τις χρηματοδότησαν!
- Κατάργηση της Στρατιωτικής Αστυνομίας!
- Ενότητα, οργάνωση και ταξικά ανεξάρτητη κινητοποίηση της εργατικής τάξης! Να ηττηθεί η φιλο-πραξικοπηματική Δεξιά, να υπερασπιστούμε τις δημοκρατικές ελευθερίες!
- Όλοι και όλες στις σημερινές κινητοποιήσεις (σ.: 9 Ιανουαρίου) των συνδικάτων και του λαϊκού κινήματος ενάντια στις επιθέσεις της ακροδεξιάς! Να συμμετάσχουμε μαζικά στην κινητοποίηση της 11ης Ιανουαρίου στη Μπραζίλια!
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Esquerda Marxista, 9 Ιανουαρίου 2023