Διεθνής κινητοποίηση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό αγώνα! Δήλωση της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης

Σταματήστε τον βομβαρδισμό της Γάζας!

Τερματίστε την κατοχή!

Διεθνής κινητοποίηση για την υποστήριξη του παλαιστινιακού αγώνα!

Ακολουθεί μια δήλωση της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης ενάντια στην επίθεση του Ισραήλ κατά της Λωρίδας της Γάζας τις τελευταίες ημέρες, η οποία κλιμακώνεται. Λέμε: σταματήστε τον βομβαρδισμό, τερματίστε την κατοχή – εργαζόμενοι και νέοι του κόσμου, κινητοποιηθείτε και αγωνιστείτε για μια ελεύθερη Παλαιστίνη ως μέρος μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας της Μέσης Ανατολής!

Ο βομβαρδισμός της Γάζας από την Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη (IDF) εντείνεται καθώς γράφουμε αυτή τη δήλωση. Χιλιάδες βόμβες ρίχνονται αδιάκοπα από την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στη Μέση Ανατολή, σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες και φτωχές περιοχές του κόσμου. Εντωμεταξύ, ορδές ακροδεξιών σιωνιστών εποίκων και φασιστών κακοποιών, ενεργώντας με τη συνενοχή ή την ανοιχτή υποστήριξη των ισραηλινών κρατικών δυνάμεων, επιτίθενται σε παλαιστινιακές γειτονιές εντός του ίδιου του Ισραήλ, καταστρέφοντας σπίτια, περιουσίες, καταστήματα, ξυλοκοπώντας και σκοτώνοντας αθώους ανθρώπους επειδή είναι Παλαιστίνιοι, σε ένα κύμα ρατσιστικής τρομοκρατίας που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως πογκρόμ.

Οι άνθρωποι στη Γάζα δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε και έχουν τεράστιες ελλείψεις – ενέργεια, καθαρό νερό, βασικές νοσοκομειακές προμήθειες, ακόμη και τρόφιμα – έχουν υποστεί αποκλεισμό που έχει ήδη προκαλέσει εκατοντάδες θύματα, τους τελευταίους μήνες.

Ούτε ο παραμικρός βαθμός οργής ή «ηθικής αγανάκτησης» – πόσο μάλλον οποιοδήποτε συγκεκριμένο μέτρο – δεν έχει εκδηλωθεί από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, είτε από τις ΗΠΑ, είτε από την «πολιτισμένη» Ευρώπη, για τα δεινά που προκαλούνται καθημερινά από την ισραηλινή κυβέρνηση στον παλαιστινιακό πληθυσμό της Γάζας, της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και εντός του εδάφους του ίδιου του Ισραήλ. Η υποκρισία των αντιδραστικών καθεστώτων, λακέδων του ιμπεριαλισμού, που βρίσκονται στο Ριάντ, το Ντουμπάι, το Αμάν και το Κάιρο είναι επίσης ολοφάνερη.

Αντίθετα, ο καθημερινός εφιάλτης δεκαετιών ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» διπλασιάζεται με ολοένα και πιο αιματηρή ιμπεριαλιστική βία, με στόχο να σπάσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού. Η ισραηλινή άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί την «ειρήνη», καθώς και τον πόλεμο, για να επιδιώξει τον αντιδραστικό της στόχο, δηλαδή να εκκαθαρίσει εθνοτικά τις περιοχές που θεωρεί δικές της. Το σύνθημά της είναι «αυτά που έχουμε, τα κρατάμε» – «Μεγάλο Ισραήλ», εκκαθαρισμένα από την άβολη παρουσία του παλαιστινιακού πληθυσμού. Αυτό το έργο εθνοκάθαρσης και θεσμικών διακρίσεων εγγράφεται στην προμετωπίδα του ρατσιστικού Εβραϊκού Εθνικού Κρατικού Νόμου που ψηφίστηκε από τον Νετανιάχου το καλοκαίρι του 2018 και είχε τις ευλογίες από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Όπως πάντα, η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του πολέμου. Τα κυρίαρχα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τα οποία ελέγχονται από τους καπιταλιστές, επαναλαμβάνουν το παλιό και φθαρμένο κάλεσμα του «τερματισμού της βίας και από τις δύο πλευρές», αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του Ισραήλ να «υπερασπίζεται τον εαυτό του», λες και οι «δύο πλευρές» μπορούν να συγκριθούν απομονωμένα. Το να προσποιούνται ότι είναι «ουδέτεροι» σε μια τέτοια κατάσταση ισοδυναμεί με το να παίρνουν το πλευρό του καταπιεστή εναντίον του καταπιεσμένου.

Αποκαλούν όλα αυτά πόλεμο, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μονομερή προσπάθεια να ισοπεδωθούν οι νόμιμες προσδοκίες του παλαιστινιακού λαού για μια πατρίδα και η υπεράσπιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του. Είναι φυσιολογικό χαρακτηριστικό της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» ότι κάθε προσπάθεια των Παλαιστίνιων εργατών και νέων να αντισταθούν ειρηνικά ενάντια στην καθημερινή καταπίεση ποινικοποιείται και αντιμετωπίζεται με αδίστακτη και αιματηρή καταστολή.

Αυτό αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο τις τελευταίες εβδομάδες με την καταστολή του μαζικού κινήματος ενάντια στις εξώσεις στη γειτονιά Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ακολούθησε η αιματηρή επίθεση από τις κατασταλτικές δυνάμεις του ισραηλινού κράτους εναντίον ειρηνικών προσκυνητών στους οποίους απαγορεύτηκε προκλητικά να εισέλθουν στο τέμενος Al Αqsa στο Όρος του Ναού – το σημαντικότερο θρησκευτικό κέντρο για τους μουσουλμάνους – ακριβώς στο τέλος του Ραμαζανιού.

Αυτή η τελευταία πρόκληση σχεδιάστηκε για να υποκινηθεί μια σύγκρουση με τη Χαμάς. Ήταν μια εσκεμμένη απόφαση εκ μέρους του Νετανιάχου, μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ανανεώσει τα διαπιστευτήριά του ως ο «ισχυρός άνδρας» του Ισραήλ και να αποτρέψει το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνασπισμού από την οποία θα αποκλειστεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νετανιάχου έπαιξε το χαρτί του αντι-παλαιστινιακού μίσους για να συσπειρώσει την ισραηλινή άρχουσα τάξη και το κράτος, και για να οδηγήσει την πλειοψηφία του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ και του εξωτερικού να υποστηρίξουν τα πιο αντιδραστικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνησή του στο όνομα της «ασφάλειας».

Τα πρώτα στοιχεία 119 Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν από ισραηλινές βόμβες (εκ των οποίων 31 είναι παιδιά και 19 γυναίκες) μιλούν από μόνα τους. Ο ισχυρισμός του IDF για «επίθεση εναντίον στρατιωτικών στόχων» είναι εντελώς υποκριτικός και η ξεκάθαρη ανισότητα και η δυσανάλογη ισορροπία των δυνάμεων σε αυτόν τον λεγόμενο πόλεμο είναι ολοφάνερη.

Επτά Ισραηλινοί σκοτώθηκαν επίσης (μεταξύ των οποίων 2 Παλαιστίνιοι που δεν είχαν καταφύγια στη γειτονιά τους) ως αποτέλεσμα των εκατοντάδων πυραύλων που εκτόξευσε η Χαμάς στο Ισραήλ. Η εκτόξευση αυτών των πυραύλων είναι εντελώς αντιπαραγωγική για τον παλαιστινιακό αγώνα και χρησιμεύει μόνο για την ενίσχυση του Νετανιάχου, ωθώντας τους Ισραηλινούς εργάτες στην αγκαλιά του ισραηλινού κράτους.

Ως μαρξιστές και διεθνιστές δεν είμαστε ουδέτεροι ή πάνω από τις αντιμαχόμενες πλευρές σε μια τέτοια σύγκρουση. Υπερασπίζουμε το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε μια πατρίδα και το δικαίωμά τους να αντιστέκονται ενάντια στην καταπίεση και να υπερασπίζονται τις ζωές τους με οποιοδήποτε μέσο που είναι απαραίτητο. Η βία των καταπιεσμένων δεν μπορεί ποτέ να εξισωθεί με τη βία των καταπιεστών.

Ένα διαφορετικό σενάριο

Ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό των πρόσφατων διαδηλώσεων είναι ότι έχουν εμπλέξει κυρίως Παλαιστίνιους εντός της Πράσινης Γραμμής σε πρωτοφανή αριθμό. Δηλαδή, περιλαμβάνει εκείνους που είναι νόμιμα (δεύτερης κατηγορίας) Ισραηλινοί πολίτες. Αυτό το κίνημα καθοδηγείται από μια νέα γενιά αγωνιστών που απορρίπτουν τις αποτυχημένες στρατηγικές της λεγόμενης ηγεσίας του παλαιστινιακού λαού, τόσο της Φατάχ όσο και της Χαμάς.

Αυτό που διαφέρει επίσης από το παρελθόν είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνει αυτό. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Εβραίων εργαζομένων και νέων, έχουν περάσει από το σχολείο της κρατικής καταστολής των μαζικών κινημάτων στις χώρες τους κατά την τελευταία περίοδο. Λόγω της δικής τους πείρας, αρχίζουν να βλέπουν καθαρά μέσα από την ομίχλη των ψεμάτων των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Η αντίσταση του μαζικού κινήματος του παλαιστινιακού λαού στο Ισραήλ αποκάλυψε στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο τη φύση του καταπιεστικού μηχανισμού που έχει θέσει σε εφαρμογή το ισραηλινό κράτος για να στραγγαλίσει τις ζωές και τις νόμιμες επιδιώξεις των Παλαιστινίων. Αυτό αντηχεί στην επαναστατική διάθεση που παντού αναπτύσσεται μέσα στην κοινωνία.

Μαζικές διαδηλώσεις κατά της επίθεσης στη Γάζα και τα αντι-παλαιστινιακά πογκρόμ καλούνται σε όλο τον κόσμο. Καθώς γράφουμε αυτή την ανακοίνωση, χιλιάδες Παλαιστίνιοι προσπαθούν ειρηνικά να εισέλθουν στο Ισραήλ ​​από τα σύνορα της Ιορδανίας για να συγκεντρωθούν υπέρ των αδελφών τους στην Παλαιστίνη. Ταυτόχρονα εκθέτουν την υποκρισία των αραβικών καθεστώτων και τη λεγόμενη «στήριξη στον παλαιστινιακό αγώνα».

Είναι καθήκον του διεθνούς εργατικού κινήματος να υποστηρίζει την αντίσταση των παλαιστινιακών μαζών και να αποκαλύψει τα ψέματα και τα συμφέροντα που υπερασπίζουν όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, ειδικά στις κύριες ιμπεριαλιστικές χώρες. Καμία υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων δε θα προέλθει ποτέ από τις υποκριτικές εκκλήσεις για «ειρήνη» και «διαπραγματεύσεις» που γίνονται από τον ΟΗΕ ή από αυτή ή την άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη. Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρήνη και τέλος στον παρόντα εφιάλτη όσο ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός κυριαρχούν ακόμα στον πλανήτη. Δεν μπορεί να υπάρξει μόνιμη λύση στα δεινά του παλαιστινιακού λαού έως ότου ανατραπεί ο καπιταλισμός στις κύριες ιμπεριαλιστικές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Πρέπει να θεωρήσουμε αυτό το κίνημα ως μέρος της διεθνούς επαναστατικής κίνησης ενάντια στον καπιταλισμό. Το στοίχημα του Νετανιάχου μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά λόγω του συνδυασμού των κινητοποιήσεων που αναπτύσσονται εντός του Ισραήλ και διεθνώς. Ανησυχώντας από το μαζικό κίνημα που αναπτύσσεται μεταξύ των Παλαιστινίων στο έδαφος του Ισραήλ, ο στρατός του IDF και η ισραηλινή άρχουσα τάξη είναι διχασμένοι για το αν θα συνεχίσουν ή θα αναστείλουν την επίθεση στη Γάζα προσποιούμενοι ότι έχουν επιτύχει τους στόχους τους. Ταυτόχρονα, απειλούν να στείλουν επίγειες στρατιωτικές δυνάμεις στη Γάζα, όπως έκαναν το 2014, όταν σκότωσαν περισσότερους από 2.300 Παλαιστίνιους. Εάν προσπαθήσουν να το πράξουν, τότε οι αδιάκριτοι φόνοι θα κλιμακωθούν ακόμη περισσότερο και θα έρθουν αντιμέτωποι με ακόμη μεγαλύτερη οργή.

Ο πόλεμος και οι δηλητηριασμένοι καρποί της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης»

Αυτό που βλέπουμε σήμερα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη δεν είναι τίποτα λιγότερο από τον δηλητηριασμένο καρπό της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης». Ο παλαιστινιακός πληθυσμός απαλλοτριώνεται σταδιακά και ασφυκτιά από τον αυξανόμενο στραγγαλισμό ενός συστήματος που έχει σχεδιαστεί για να τον περιθωριοποιήσει. Στη διαδικασία αυτή, ο Νετανιάχου βασίζεται στη σιωνιστική ακροδεξιά πτέρυγα, συμπεριλαμβανομένων των φασιστικών άκρων της, συγκεντρώνοντας υποστήριξη από τους Εβραίους εποίκους. Κάνοντάς τους παραχωρήσεις έχει θέσει την πολιτική του καριέρα στους σκοπούς τους, ενισχύοντας έτσι τις δράσεις τους ακόμη περισσότερο.

Το Ισραήλ έχει περιέλθει σε μια θεσμική κρίση, με την 3η συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση να μην έχει καταφέρει να αναδείξει μια ξεκάθαρη πλειοψηφία. Μέχρι στιγμής, ο Νετανιάχου κατάφερε να πλεύσει σε θυελλώδεις θάλασσες και να επιβιώσει από το κατηγορητήριο για σκάνδαλα διαφθοράς. Ωστόσο, γίνεται όλο και πιο απελπισμένος. Ο βασικός εχθρός του, στρατηγός Μπένι Γκαντζ, έχασε όλη την αξιοπιστία που είχε αποκτήσει από την παλιά πολεμική του κατά της διαφθοράς του Νετανιάχου, όταν αποφάσισε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού μαζί του. Ο Γκαντζ προσπαθεί τώρα να εμφανιστεί ακόμα πιο ακραίος απέναντι στους Παλαιστίνιους από τον αντίπαλό του, υπερτονίζοντας τα διαπιστευτήριά του ως πρώην αρχηγός του στρατιωτικού γενικού επιτελείου στα γεγονότα της σφαγής στη Γάζα του 2014. Μια προσπάθεια για να ξεπεραστεί το πολιτικό αδιέξοδο με την παράδοση διερευνητικής εντολής στον Γιαΐρ Λαπίντ με σκοπό να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση χωρίς τον Νετανιάχου, απέτυχε.

Το ισραηλινό κράτος είναι ισχυρό, αλλά υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι μια κρίση διαμορφώνεται στην καρδιά του σιωνιστικού κράτους.

O Τραμπ και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ

Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ υποστήριζε πάντα το Ισραήλ σε τελευταία ανάλυση. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις πλούσιες επιδοτήσεις που χορήγησαν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ, χωρίς τις οποίες η ισραηλινή άρχουσα τάξη θα δυσκολευόταν να εδραιώσει την οικονομική και στρατιωτική της υπεροχή στην περιοχή. Ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών, Αλεξάντερ Χάιγκ, κάποτε περιέγραψε το Ισραήλ ως «το μεγαλύτερο αμερικανικό αεροπλανοφόρο στον κόσμο το οποίο δεν μπορεί να βυθιστεί».

Ωστόσο, η αμερικανική δύναμη στην περιοχή βασίστηκε επίσης για δεκαετίες στην προσποίηση ότι είναι «αμερόληπτη» σε σχέση με το παλαιστινιακό ζήτημα. Με αυτόν τον τρόπο, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός φυλάκισε επιτυχώς τον παλαιστινιακό αγώνα για εθνική απελευθέρωση, με την προώθηση ενός αριθμού συμφωνιών «ειρήνης» προς την παλαιστινιακή ηγεσία μέσω της πίεσης ενός μεγάλου συνασπισμού συμμάχων στην περιοχή (τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα στην Ιορδανία, την Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, κράτη του Κόλπου, κ.λπ.). Αυτό οδήγησε στις Συμφωνίες του Όσλο και της Μαδρίτης το 1993 και στο σχηματισμό της Παλαιστινιακής Αρχής, για τις οποίες οι μαρξιστές προειδοποίησαν τότε ότι αποτελούν μια θανατηφόρα παγίδα για τις εθνικές προσδοκίες των παλαιστινιακών μαζών.

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Τραμπ, εγκατέλειψε αυτή την προσποίηση αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως την αδιαίρετη πρωτεύουσα του Ισραήλ, καθώς και τον ρατσιστικό Εβραϊκό Εθνικό Κρατικό Νόμο. Δημιούργησε μια πυρά θριάμβου για τα 70 χρόνια της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή και έτσι καταπόντισε ολόκληρη την ιδέα της λύσης των δύο κρατών στο παλαιστινιακό ζήτημα. Αυτή η διαδικασία κορυφώθηκε με την τραγική “Συμφωνία του Αιώνα” του Τραμπ και τις λεγόμενες Αβρααμικές Συμφωνίες.

Ένα ισχυρό μήνυμα μεταδόθηκε στους Παλαιστίνιους: «Αν θέλετε να υπερασπιστείτε τις ζωές σας, μπορείτε να βασιστείτε μόνο στις δικές σας δυνάμεις». Αυτό το μήνυμα ελήφθη και κατανοήθηκε. Αυτή είναι η βάση για την απροσδόκητη αντίσταση και την άνοδο του αγώνα ενόψει των συνεχών προκλήσεων των τελευταίων μηνών. Και αυτή πρέπει να είναι η βάση για την οικοδόμηση του διεθνούς επαναστατικού κινήματος της νεολαίας και της εργατικής τάξης ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό και την καταπίεση σε όλο τον κόσμο.

Καμία εμπιστοσύνη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια «ειρήνης»! Για το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε μια πραγματική πατρίδα!

Η Διεθνής Μαρξιστική Τάση είναι σε απόλυτη αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό καθώς αυτός υφίσταται μια ακόμη βάρβαρη επίθεση από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και απορρίπτει όλες τις δικαιολογίες που η κυβέρνηση Νετανιάχου έχει προβάλει σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τον θάνατο και την καταστροφή που προκαλεί.

Ο παλαιστινιακός λαός έχει δικαίωμα σε μια πατρίδα, και εφόσον αυτό δεν επιτευχθεί ακόμα, η σύγκρουση θα συνεχιστεί. Η σιωνιστική άρχουσα τάξη του Ισραήλ, ωστόσο, δεν θα παραχωρήσει ποτέ μια πραγματική πατρίδα στους Παλαιστινίους. Γι’ αυτό πρέπει να ανατραπεί. Για να συμβεί αυτό, η ισραηλινή κοινωνία θα πρέπει να διαιρεθεί πάνω σε ταξικές γραμμές.

Το Ισραήλ είναι μια από τις πιο άνισες κοινωνίες στον κόσμο. Η ίδια κυρίαρχη τάξη που καταπιέζει τους Παλαιστίνιους επιτίθεται επίσης στο βιοτικό επίπεδο των Ισραηλινών εργατών και νέων. Πέρυσι είδαμε μαζικές διαμαρτυρίες κατά του Νετανιάχου. Η επαναστατική κινητοποίηση των παλαιστινιακών μαζών πρέπει να υποστηρίζεται από το αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο.

Οι Παλαιστίνιοι εργάτες και οι νέοι έχουν επίσης το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τις γειτονιές τους από τις επιθέσεις που τους εξαπέλυσαν οι φασιστικές ορδές των Σιωνιστών εποίκων με τη συνενοχή του ισραηλινού κράτους. Αυτό συμβαίνει ήδη με τη σύσταση επιτροπών αυτοάμυνας ή λαϊκών επιτροπών στη Χάιφα και σε άλλες πόλεις.

Κάθε βήμα προς την ανάπτυξη της ταξικής πάλης από Παλαιστίνιους και Εβραίους εργάτες και νέους που διαχωρίζονται από το σιωνιστικό κράτος πρέπει να ενθαρρυνθεί και να υποστηριχθεί. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δοθεί ένα τέλος στη σιωνιστική κυριαρχία και να εγκαθιδρυθεί ένα κράτος που θα παρέχει ίσα δικαιώματα τόσο στους Εβραίους όσο και στους Παλαιστίνιους.

Αυτό, ωστόσο, θα γίνει εφικτό μόνο σε ένα κράτος που ελέγχεται από τους απλούς εργαζόμενους, τόσο τους Εβραίους όσο και τους Παλαιστίνιους, και αυτό σημαίνει ένα σοσιαλιστικό κράτος όπου δε θα υπάρχει μια προνομιούχα, κυρίαρχη ελίτ στην εξουσία.

• Ανάπτυξη της αλληλεγγύης της διεθνούς εργατικής τάξης για να σταματήσει ο βομβαρδισμός της Γάζας!
• Υποστηρίξτε την αντίσταση των Παλαιστινίων!
• Ιντιφάντα μέχρι τη νίκη!
• Τερματίστε την Κατοχή!
• Για το δικαίωμα τόσο των Παλαιστινίων όσο και των Εβραίων σε μια πατρίδα στα πλαίσια μιας Σοσιαλιστικής Ομσπονδίας της Μέσης Ανατολής!