• Wij zijn geschokt, verontwaardigd, verbolgen door de nieuwe laaghartige aanslagen in Parijs deze nacht. Op dit moment zijn er minstens 120 dodelijke slachtoffers en honderden gewonden. Onze gedachten gaan naar de familie en de vrienden van de slachtoffers.
• Indien het bevestigd wordt dat ‘islamitische’ terroristen deze aanslag hebben gepleegd, dan hebben ze een groot propagandageschenk gegeven aan alle mogelijke islamofoben en racisten. Met hun aanslag leggen ze een enorme druk op de moslimgemeenschappen in Frankrijk, in België en in de rest van de wereld.
• We moeten elke poging verwerpen die erin bestaat een collectieve verantwoordelijkheid te plaatsen voor deze aanslag bij de moslimgemeenschap of bij de islamitische godsdienst als dusdanig.
• Het anti-Arabische en anti-moslim racisme dat sinds gisteren op de sociale media wordt gespuid is walgelijk en moet met kracht worden bestreden. De solidariteit echter die gisterenavond spontaan werd georganiseerd in de getroffen wijken door de bewoners toont dat er een potentieel is voor een beweging tegen racisme en chauvinisme.
• We moeten elke poging van de regeringen, de Franse regering in de eerste plaats, verwerpen om van deze aanslag gebruik te maken om ‘antiterroristische wetten’ te stemmen die onze democratische rechten kortwieken en die de moslimbevolking in onze steden en de jongeren in onze wijken stigmatiseert.
• Dergelijke wetten zullen ook gebruikt worden tegen vakbondsmensen en alle progressieven en bewegingen die de wereld willen veranderen. Getuige hiervan de hysterie in de media en de Franse politiek tegen de reactie van de arbeiders van Air France (het gescheurde hemd van de Human Resources Manager) bij de aankondiging van het nieuwste herstructureringsplan.
• Al voor de aanslag tegen Charlie Hebdo was Parijs enorm beveiligd met soldaten in de straat. Sindsdien is de aanwezigheid van de politie en het leger nog versterkt maar het heeft de aanslagen niet kunnen vermijden.
• De Franse regering gaat van deze aanslag gebruik maken om meer steun te verwerven voor haar imperialistische avonturen in Afrika en de rest van de wereld in de naam van de strijd tegen het terrorisme. Daarom kunnen we ons verzet tegen deze imperialistische handelingen niet in de doofpot steken. We denken dan vooral aan de Franse inmenging in Syrië die heeft bijgedragen tot de verbrokkeling van het land, de exodus van miljoenen mensen en de opflakkering van allerlei terroristische groepen.
• De heersende klasse en de ‘socialistische’ regering zullen van deze aanslagen en de emotie die ze veroorzaken politieke munt willen slaan. Hiermee willen ze de aandacht van de gewone bevolking afleiden van de crisis, de desastreuze sociale gevolgen en het reactionaire beleid gevoerd in het belang van een kleine minderheid van patroons. In die zin moeten de oproepen voor ‘nationale eenheid’ worden verworpen door de linkerzijde in Frankrijk als in België.
• Zonder op de minste manier de daden van deze godsdienstfanaten te rechtvaardigen, moeten we proberen de voedingsbodem ervan te begrijpen om ze beter te bekampen.
• De verklaring voor dit fanatisme vinden we niet in de Koran, maar in de sociale, economische en politieke omstandigheden waarin meer en meer jonge moslims leven en aan de onderwerping sinds de geboorte als het ware aan onrecht, discriminatie, vernedering en repressie.
• In zo een situatie vindt een kleine minderheid jongeren in de jihadistische demagogie een vervormde uitdrukking van hun gevoel van onrecht en hun brandende wil om tegen het systeem te strijden. Zij zitten natuurlijk op een dwaalspoor.
• De linkerzijde en de arbeidersbeweging kunnen zich niet verstoppen achter moralistische, antireligieuze, democratische of republikeinse oproepen om het terrorisme te bestrijden en het religieuze fanatisme.
• De linkerzijde moet de strijd aan gaan tegen dit systeem en zich niet wentelen in dit systeem. De linkerzijde moet een toekomst geven aan deze jongeren door ze te organiseren rond een klassenbewustzijn om een einde te stellen aan de ellende van het kapitalisme.
• Laten we samen strijden tegen een verrot systeem dat zulke bloedbaden veroorzaakt om de materiële voorwaarden te scheppen voor een echte menselijke samenleving steunend op broederschap en solidariteit en niet op haat en verdeeldheid.