کنگره ی جهانی گرایش بین المللی مارکسیستی، اواخر ماه ژوئیه در بارسلون برگزار شد. بیان نیروی تحرکی که در تک تک جلسات وجود داشت کار دشواریست. این کنگره، تنها ملاقات فعالین چپ برای یافتن پاسخ ها نبود. تمامی 350 نماینده و میهمانان می توانستند این نکته را حس کنند که پس از سال ها تدارکات، دهه های پیاپی دفاع از عقاید مارکسیستی در مقابل حملات بورژوازی، رفورمیست ها، ریویزیونیست ها و فرقه گرایان، صحت تمام این تلاش ها توسط وقایع به اثبات رسیده است. تمامی گردهم آیی های پیشین آی ام تی به نظر تدارکات این کنگره ی جهانی می رسید، کنگره ای که پایه ی پیشرفت مارکسیزم بین الملل را بنا می نهد.
انقلابیون از 27 کشور مختلف در این کنگره شرکت کردند. و همانطور که شاهد هستیم، بیشترین پیشرفت در آمریکا شمالی و آمریکا لاتین بوده است. سال 1992، هنگام باز گشایی مجدد بین الملل، مکزیک تنها گروه عضو از آمریکای شمالی یا جنوبی بود. امروز، علاوه بر بخش قدرتمند مکزیک که در مبارزه با تقلب انتخاباتی سال 2006 نقش مهمی ایفا کرده است، نمایندگان و ناظرانی از کانادا، آمریکا، کوبا، ال سالوادور، بولیوی، ونزوئلا، آرژانتین و برزیل، یعنی 9 کشور، از سراسر آمریکای شمالی و جنوبی در کنگره حاضر بودند. نمایندگانی از کشور های هندوراس، گواتمالا و پرو موفق به شرکت در کنگره نشدند، اما درود ها خود را روانه ی جلسات آن ساختند.
بار دیگر بر اثر مشکلات اخذ ویزا، رفقایی از مراکش و نیجریه موفق به حضور در کنگره نشدند، اما پیام های همبستگی خود را به کنگره ارسال کردند. همچنین در کنگره نمایندگان مهمی از ایران و پاکستان حضور داشتند. تلاش ها برای حضور یک ناظر رسمی از پی آرپی (کمیته ی مرکزی انجمن کارگران اندونزی) اندونزی در کنگره صورت گرفت، اما مانند مورد رفقای مراکشی و نیجریه ای آنها نیز موفق به اخذ ویزا نشدن اما درود های خود را به کنرگره ارسال داشتند.
بیشتر کشور های اروپایی در کنگره نماینده داشتند، کشور های شرق اروپا نیز با رشدی قابل توجه در جلسه حاضر شدند. فعالین جوان از لهستان، روسیه، اسلونی و یوگوسلاوی سابق به ایجاد پیوند و بازسازی سنت های مارکسیزم حقیقی در اروپای شرقی رای دادند. این تصمیم گیری زمانی رخ داده است که طبقه ی کارگر در این کشور ها پس از شکست های گذشته کم کم قد علم می کند. در اروپای شرقی، طبقه ی کارگر جوانی وجود دارد که از فراز انحطاط استالینیزم حرکت کرده و به دنبال راه حلی می گردد.
دیگر کشور های اروپایی دارای نماینده از این قرار بودند: یونان، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، بریتانیا، سوئد، دانمارک، بلژیک، آلمان، اطریش، سوییس و نیز نمایندگان رسمی جناح چپ جنبش جمهوری خواه ایرلند که به به ایجاد پیوند های بین المللی علاقه مند داشتند.امسال آی آر اس پی (حزب سوسیالیست جمهوریخواه ایرلند) قادر به فرستادن نمانده نبود.
16 کشور اروپایی و در کل 27 کشور از بخش های مختلف جهان با نمایندگان خود در کنگره شرکت کردند. جدا از کشور هایی که در بالا در لیست آورده شد، رفقایی از کشورهای استرالیا، نیوزیلند، هند و اوکراین نیز قادر به شرکت در کنگره نبودند.
پاکستان، بزرگترین بخش آی ام تی، بار دیگر بر اثر مشکلات ناشی از اخذ ویزا، با تعداد کمتری نمایندگان، نسبت به تعداد فعالین در داخل کشور، در کنگره شرکت کرد. با این وجود مارکسیست برجسته ی پاکستانی، رفیق لال خان، توانست گزارشی از بحران در دولت پاکستان و نقشی که گرایش بین المللی مارکسیستی در مبارزه ی طبقاتی در این کشور ایفا می کند ارائه دهد. کنگره ی جهانی سال 2008 بزرگترین کنگره ی تاریخ گرایش بین المللی مارکسیستی از زمان تاسیس تا به حال بوده است، در این کنگره بیشترین تعداد نماینده ها حضور داشتند.
جلسه ی افتتاحیه ی کنگره در مورد چشم انداز جهانی بود که توسط رفیق الن وودز انجام گرفت. در آینده گزارش جداگانه ای از این جلسه ارائه خواهیم کرد، اما آنچه به وضوح از بحث برداشت می شود این است که مارکسیست ها، از ونزوئلا تا پاکستان، از مکزیک و برزیل تا ایتالیا و اسپانیا، در حال آغاز ایفای نقش در سیاست کشور خود هستند. کنگره در مورد وضعیت این کشور ها و دیگر کشور های عضو با جزیئات کاملا به بحث پرداخت، اما بحث با این نکته که افراد حاضر در جلسه، نه مفسران، بلکه رزمندگان حقیقی در جبهه های مبارزه ی طبقاتی هستند، تقویت می شد. آنچه از بحث برداشت شد، آن است که ما در حال حاضر در تمام کشور ها با وضعیت مشابهی رو به رو هستیم، حملات یکسان علیه طبقه ی کارگر و همچنین رادیکال سازی سریع در میان جنبش جوانان و کارگران. موضوع ِ بحث، دیگر نه این جنبش و یا آن جنبش در در دو یا سه کشور ، بلکه یک جنبش جهانی است که پیش روی خود می بینیم.
نظرات و تصمیم گیری های کنگره، با درک این نکته قدرت یافت که، می توانند در جنبش های کارگری در بوته ی آزمایش گذاشته شوند، و همچنین در تحلیل نهایی، این نظرات می توانند خط مرزی میان پیروزی و شکست ترسیم کنند. در میان دخالت فراوان رفقا در بحث چشم انداز جهانی، دخالت رفیق پپه از بولیوی بسیار عالی بود. رفیق پپه طبقه ی کارگر بولیوی را نزدیک به کسب قدرت تفسیر کرد و گفت:"پرولتاریای بولیوی پیامی به تمامی جهان دارد: اگر شما فرصتی داشته باشید و از آن استفاده نکنید، تمام عمر خود را در حسرت فرصت از دست رفته خواهید بود" کنگره از شنیدن پیشرفت های ال میلیتانته در بولیوی به شوق آمد. رفیق پپه بحث خود را با اشاره به پرچم پشت سر خود، که تصویر یک کارگر بومی بولیویایی معدن را نمایش می دهد، به پایان برد و گفت:" به زودی ما کارگران این چنین، که هر روز با مرگ دست و پنجه نرم می کنند را در کنگره ی خود خواهیم داشت. آنها فریاد خواهند زد "ها یا یا"(زنده باد)، ها یا یا آمریکای سوسیالیست! ها یا یا انقلاب! ها یا یا انقلاب!" سخنان پایانی رفیق پپه با تشویق شدید حاضرین در کنگره رو به رو شد.
الن وودز یکی از بحث هایی که در جریان بود را قطع کرد تا ورود یک میهمان ویژه را اعلام کند. در زمان تور سخنرانی رفورمیزم یا انقلاب، برخی از مشتاقانه ترین جلسات در خانه دولت چاوز در باریناس برگزار شد. یکی از کسانی که به سازماندهی این جلسات کمک کرد، عضو مجلس ملی از منطقه ی ی باریناس بود، البته او ترجیح می داد تنها به نام رفیق جووانی پنا شناخته شود. رفیق پنا پس از درود گویی به کنگره، با بیان اینکه"ما به تعمیق استفاده ی خود از مارکسیزم نیاز داریم" و اضافه کردن آنکه مردم ونزوئلا در آخرین انتخابات به سوسیالیزم رای دادند، دخالت کوتاهی در بحث انجام داد. حضور رفیق پنا، در کنار پررنگترین حضور نمایندگان ونزوئلا تا به حال (که شامل کارگرانی از کارخانه های اشغال شده، رفقای جوان درگیر در برپایی جوانان پی اس یو وی (حزب سوسیالیست یکپارچه ی ونزوئلا)، اعضای رهبری ناحیه ای پی ای یو وی و غیره می شدند) نفوذ در حال رشد سی ام آر (جریان مارکسیزم انقلابی) در این کشور کلیدی در مسیر انقلاب جهانی را تائید می کند.
دیگر روز های کنگره به بحث های عمیق تر در مورد کشور های مشخصی چون: پاکستان، ونزوئلا، ایتالیا، اسپانیا و برزیل سپری شد. مارکسیست برجسته ی پاکستانی، رفیق لال خان، به سخنرانی در مورد وقایع اخیر این کشور پرداخت. پس از سخنان رفیق لال خان، بحث در مورد بخش ونزوئلا و تصویب یک قطعنامه در حایت از ملی سازی بانک ملی ونزوئلا انجام گرفت. در طول کنگره کمیسیون هایی در مورد کشور های ایتالیا، اسپانیا و برزیل برگزار شد. مارکسیست های ایتالیایی، پس از یک دوره ی فوق العاده فعال دو ماهه، که در آن به پوشش تقریبا 1500 شاخه ی محلی کنگره های پی آر سی (حزب بازسازی کمونیستی) پرداخته بودند، به کنگره وارد شدند. آنها گرچه هنوز از نظر تعداد یک گرایش کوچک هستند، اما نقش کلیدی و مهمی در شکست دادن فرقه ی جناح راستی برتینوتی/وندولا ایفا کردند.
در جریان کنگره قطعنامه های دیگری نیز به تصویب رسید. یکی از این قطعنامه ها فراخوان برای حمایت از پنج قهرمان کوبایی، و دیگری فراخوانی برای شکست فراخوان رفراندوم اولیگارشی بولیوی بودند. یک کمیسیون عصرانه نیز در مورد ایران برای نمایندگان ترتیب داده شد.
گزارش کلی ِ سازمانی در مورد پیشرفت های آی ام تی در سراسر جهان ارائه داده شد و جلسه ی مهمی در مورد مسائل مالی برگزار شد. در آینده خلاصه ای از گزارش را آماده خواهیم ساخت، اما تصویری که در کل از دوره ی گذشته به دست آمد، حاکی از قدم های بزرگ روی به جلوی گرایش بین المللی مارکسیستی، در زمینه ی افزایش تعداد بخش های عضو، نفوذ در حال رشد آنها در جنبش کارگری در کشور های کلیدی مختلف، و همچنین تمایل دیگر گروه ها به پیوستن به آی ام تی، بود.
پیوستن گروه مارکسیستی برزیلی اسکوئردا
دخالت سرژ گولارت از گروه مارکسیستی برزیلی اسکوئردا یکی از نقاط عطف بحث بود. رفقای برزیلی نقش مهمی در جنبش کارخانه های اشغال شده ایفا کردند و این نشان دهنده ی حالتی است که در آن کارگران بسیار دیگر نیز اعلام کرده اند در صورت تعطیلی کارخانه از سوی کارفرما، همین تاکتیک ها را اتخاذ خواهند کرد. رفیق برزیلی در ادامه گفت لولا در تلاش برای خفه کردن انقلاب آمریکای لاتین است. موضع لولا که مدعیست بحران جهانی به برزیل نخواهد رسید، با ادعای ساخت سرمایه داری در یک کشور همسان است! سرژ بحث خود را با ذکر این نکته به پایان رساند که در این دوره ی بحران مالی جهانی، و پس از فروپاشی استالینیزم است که به پیشرفت آی ام تی در پاکستان و در سطح بین المللی می اندیشد. و اضافه کرد "ما می دانیم که دوستان خود را اینجا، در آی ام تی، یافته ایم".
این احساس میان رفقای حاضر در جلسه، احساسی دو طرفه بود. در هفته ی پس از آن، عضویت گروه مارکسیستی اسکوئردا به عنوان بخش آی ام تی در برزیل به تصویب رسید و واضح است که رفقا ی برزیلی در حاشیه ی بین الملل قرار نخواهند داشت. بخش برزیلی تعداد قابل توجهی کادر های با تجربه و فعال در جنبش کارخانه های تحت اشغال، جنبش سوسیالیستی سیاه پوستان و جنبش جوانان را همراه خود به آی ام تی می آورد. از جهاتی این اتفاق یادآور بازگشت تروتسکی به سوی بولشویک ها در سال 1917 بود. راسکولنیکف به یاد می اورد که " تمامی ما لنینیست های قدیمی، از اولین سخنرانی علنی تروتسکی فهمیدیم که او از ماست". در طول کنگره بسیاری از فعالین با تجربه ی آی ام تی چنین حسی در مورد اسکوئردا مارکسیستا داشتند.
کنگره متفق القول به عضویت اسکوئردا مارکسیستا رای داد و هنگامی اعلام رسمی نتیجه و بیان این نکته که "حالا ما عضوی از برزیل داریم"، از رفقای برزیلی برای حضور در پلاتفورم دعوت شد، و تمام نمایندگان و میهمانان با هلهله و تشویق شورانگیزی از آنان استقابل کردند. انتقال دقیق حالت کنگره در ان زمان کار دشواریست، اما احساسات با در آغوش گرفتن رفقای برزیلی در پلات فورم و بالا بردن مشت های گره کرده سرریز شد. سرژ گولارت و دیگر رفقای برزیلی فریاد زندن، "زنده باد سوسیالیزم و انقلاب! زنده باد پرولتاریای بین المللی!"
رفقای برزیلی تلاش مالی بزرگی برای ارسال هشت نماینده به کنگره انجام داده بودند. همانطور که رفقا توضیح دادند، ترکیب اسکوئردا مارکسیستا و آی ما تی برای انها اهمیت فراوانی داشت، و رفقایی که در کنگره حضور نداشتند مشتاقانه منتظر دریافت گزارش ترکیب رسمی این دو سازمان بوده اند.
پیوستن اسکوئردا، به شدت آی ام تی را در آمریکای لاتین تقویت می کند. این رفقا نه تنها رهبری جنبش کارخانه های اشغال شده را در بر عهده دارند، بلکه ترقی دهندگان جنبش سوسیالیستی سیاه پوستان نیز هستند، آنها تعداد قابل توجهی از رهبران اتحادیه های کارگری، یک گروه جوانان انقلابی و حضور مهمی در پی تی (حزب کارگر برزیل) دارند. در واقع برخی از بنیانگزاران پی تی از اعضای آنها هستند. سابقه ی اسکوئردا مارسیستا به سالیان دور بر می گردد و و پیوند های مهمی با فعالین انقلابی در دیگر کشور های آمریکای لاتین مانند بولیوی، اروگوئه، پاراگوئه و غیره دارد. آنها همچنین یک گروه حامی خود در ونزوئلا داشتند که پیش از این با سی ام آر (جریان مارکسیزم انقلابی)، بخش ونزوئلایی آی ام تی، ترکیب شده است. آنها همچنین از طریق کار خود در جنبش سوسیالیستی سیاه پوستان تماس های مهمی با کشور های آفریقای برقرار کرده اند. اسکوئردا مارکسیستا مقدر به ایفای نقشی مهم در ساخت و توسعه ی آی ام تی در امریکای لاتین و ورای آن است.
رشد آی ام تی
نکته ی برجسته ی دومین نیمه ی کنگره، در واقع بحث مربوط به رشد بخش های آی ام اتی در جهان و درخواست عضویت برای چهار بخش جدید بود. در مورد برزیل به عنوان اولین گروه رای گیری شد. بخش دوم سوئیس بود. از نمایندگان خواسته شده بود در مورد کارگران جوان و دانشجویان بخش جدید سوئیس گوش به زنگ باشند، زیرا ممکن است توسط رشد، فعالیت و مبارزه طلبی این بخش غافلگیر شوند.
یک گروه بسیار مهم دیگر نیز برای عضویت کامل در آی ام تی درخواست داده بود. عضویت اتحادیه سوسیالیست های انقلابی ایران، با اشتیاق فراوان و درک این نکته که رفقای ایران با وظایف بسیار بزرگی با وجود شکاف هایی که در رژیم مشاهده می شود، روبه رو هستند به تصویب رسید. بین الملل تصویب کرد که از هیچ کمکی به رفقا ی اتحادیه سوسیالیست های انقلابی ایران برای دفاع از طبقه ی کارگر ایران در مقابل سرکوب، و همچنین اشاعه ی عقاید مارکسیستی در ایران دریغ نکند.
آخرین گروهی که برای عضویت در آی ام تی درخواست کرده بود، بی پی جی (بلوک جوانان خلق) از کشور ال سالوادور بود. این رفقا اعضای اف ام ال ان (جبهه ی رهایی ملی فارابوندو) هستند و با حملات هماهنگ نیرو های دولتی، شامل دستگیری و حتی نا پدیدی برخی رفقا رو به رو بوده اند. تعهد به قدرت عقاید مارکسیستی است که موجب شده است نیرو های ارتجاعی، بخش آی ام تی را به عنوان تنها تهدید نسبت به حاکمیت خود بشناسند و بنا بر چنین تحلیل اقدام کنند. به همین شکل نیز، بهترین بخش های جنبش کارگری به سوی آی ام تی به عنوان بین المللی که انقلابیون راستینی که درگیر مبارزه هستند را متحد می سازد جذب می شوند.
به نمایندگان تذکر داده شد که این پایان راه توسعه ی صفوف آی ام تی نیست. در ماه ها و سال های آینده ما درخواست عضویت گروه های مختلف دیگر را نیز انتظار داریم. لهستان، مراکش و بولیوی که پیش از این نیز به عنوان گروه وجود داشتند، اما عضو رسمی نبودند، در صدر این لیست قرار دارند. همه ی آنها در حال آماده سازی کنگره هایی در دوره ی آتی هستند که در ان به فورمول بندی موضع خود و درخواست عضویت خواهند پرداخت. اما گروه های دیگری نیز در کشور های مختلف وجود دارند که به فکرعضویت در آی ام تی هستند.
جمع آوری کمک مالی بی سابقه
درخواستی برای منابع انسانی و مالی، برای انجام سفر هایی که جهت ساخت بین الملل به هر جا که انقلابیون در آن به دنبال عقاید مارکسیستی می گردند، در طول کنگره اعلام شد. بسیاری از رفقا توضیح دادند که در واقع منتظر جمع آوری کمک ها بودند. فرد وستون درخواست را اعلام و جمع آوری کمک ها را انجام داد و نکات طنزی به آن، که بخش مهمی از کنگره بود، افزود. در کنار پیشرفت های کلی آی ام تی، جمع آوری کمک های کنگره ی امسال به مبلغ 38400 یورو رسید. رفقای برزیلی توضیح دادند که این جمع آوری بسیار موفق، اشتیاق حقیقی و تمامی رفقا نسبت به بین الملل را انعکاس می دهد.
کنگره پس از شش روز بحث به پایان رسید. بار دیگر الن وودز کنگره را مخاطب قرار داد و در سخنرانی خود از نمایندگان خواست تا رویه های کار را بپذیرند. الن به این شکل سخنرانی خود را آغاز کرد:"این یک کنگره ی غیر عادی بود، به ما اطمینان داد، اطمینان به عقاید مارکسیزم. ما به جوانان می گوییم شما باید عقاید مارکسیزم را مطالعه کنید. چیزی متفاوت در مورد این کنگره وجود داشت، احساس اینکه بین الملل به جلو حرکت می کند. تمام دیگر گرایشات – بورژوازی و امپریالیست ها، رفورمیست ها و استالیسنیست ها- در رکود به سر می برند. رفقا، راه به روی ما گشوده است، چهار بخش جدید به بین الملل پیوستند – اینها پیروزی های بزرگ است. رفقای سوئیس همه ی ما را شگفت زده خواهند کرد، آنها کارگران جوان مشتاقی هستند. ما همچنین گروه لهستانی حیرت آوری داریم. کار صبورانه ی سال ها و دهه های پیاپی در حال نتیجه دادن است. ما بر شانه های مارکس، انگس، لنین، تروتسکی، روزا لوکزاموبرگ و جیمز کانولی و رفیق تد گرانت ایستاده ایم که گرچه دیگر در کنار ما نیست، اما عقاید و روش های او در تمام آنچه انجام می دهیم حاضر است."
الن سخنرانی خود را با آخرین کلامات تروتسکی پیش از مرگ به پایان رساند:"من به پیروزی بین الملل چهارم ایمان دارم. به پیش بتازید!"سپس تمامی حاضرین در کنگره برای خواندن سرود انترناسیونال به زبان های مختلف برپا خواستند. سرود باندیرا روسا نیز به زبان ایتالیایی به شکل خود انگیخته خوانده شد. تمامی رفقایی که در کنگره شرکت داشتند، با یک عقیده به کشور خود بازگشتند که ساخت گرایش مارکسیستی و تدارک عقاید، روش ها و تاکتیک های ضروری جهت ساخت احزاب انقلابی برای جنبش طبقه ی کارگر در تمامی کشور ها و تدارک زمینه ی ساقط کردن نظام پوسیده ی سرمایه داری، یکبار برای همیشه و نمایش طلیعه ی عصری نوین برای بشریت است.
برگردان از: Marxist.com توسط کیومرث عادل
Open the Gallery
Source: Militant
See also the new issue of the journal with a report of Congress and IRSL Joining IMT as a PDF file