ایالات متحده: کارگران سیاه پوست و بحران

برگردان: و- آکوچکیان

برخلاف آن چه که جناب اوباما "کورسوی امید"[2] می نامد، کاهش استانداردهای زندگی در نتیجۀ بحران اقتصادی فعلی هم چنان ادامه دارد و پیامدهای آن هم همه روزه در سراسر دنیا آشکارتر می شود. جو بایدن، معاون رئیس جمهور، اخیراً در گفتگویی با خبرگزاری CNN به ما گفت که انتظار دیدن افزایش ماهانۀ میزان بیکاری را در مابقی سال جاری داشته باشیم و این که احتمالاً تا کریسمس نرخ بیکاری به بیش از 10 درصد خواهد رسید (در حال حاضر، این نرخ 8.5 درصد است) این خبر به اندازۀ کافی برای تمامی کارگران بد هست، امّا باید دید که عواقب آن برای آمریکایی های آفریقایی تبار چیست؟ آیا اوباما همان "تغییری" بوده است که بسیاری به آن دل بسته بودند؟

در حال حاضر، نرخ بیکاری برای تمامی آمریکائیان آفریقایی تبار، در سطح 13.3 درصد قرار دارد؛ این در حالی است که همین نرخ برای مردان سیاه پوست، 15.4 درصد می باشد. در مقایسه با این آمار، گفتن دارد که نرخ بیکاری کارگران هیسپانیک (لاتین تبار) به 11.4% و کارگران سفید پوست به 7.9 درصد در ماه مارس رسید. (سال گذشته نرخ بیکاری کارگران لاتین تبار و سفید پوست به ترتیب در سطح 7 و 4.5 درصد قرار داشت)[3]

دِدریک محمّد[4]، محقّق ارشد "مؤسّسۀ مطالعات سیاسی" می گوید که این رقم، در واقع می تواند به سطح 20% و یا حتّی بیشتر هم برسد. به گفتۀ محمّد، از زمان "رکود بزرگ"، نرخ بیکاری افراد سفیدپوست به اندازۀ نرخ بیکاری ای که در حال حاضر میان سیاه پوستان وجود دارد، نبوده است. هم چنین، آمار و ارقام مربوط به بیکاری کمتر از میزان واقعی برآورد می شوند، چرا که این آمار، افرادی را که فقط به شکل نیمه وقت کار می کنند و یا افرادی را که در مجموع از جستجو برای شغل منصرف شده اند، در بر نمی گیرد.

در کنار مسألۀ بیکاری، آمریکائیان آفریقایی تبار به طور کلّی روز به روز فقیر تر می شوند. از یک سو مصادرۀ خانه ها، شدیداً به سیاه پوستان ضربه زده و از سوی دیگر، طی یک دهۀ گذشته، درآمد متوسّط خانوارها کاهش داشته است.

نژادپرستی به عنوان میراث سرمایه داری، با وجود "برابری قانونی" نوشته شده روی کاغذ یا مطرح کردن آن در شعارهای "تغییر" براک اوباما، هم چنان به مثابۀ ابزار ستم بر آمریکائیان آفریقایی تبار وجود دارد.

توهّمی که ممکن است بسیاری، و به خصوص آمریکائیان آفریقایی تبار، از روی صداقت خود به اوباما داشته باشند، به زودی طی یک دورۀ آتی از میان خواهد رفت.[5] اوباما صرفاً نمایندۀ منافع طبقۀ سرمایه دار است و درست به همین جهت، قادر نیست هیچ گونه راه حلّ واقعی برای برخورد با معضل نژاد پرستی، بیکاری و فقر از خود ارائه دهد.

مسائلی که تمامی کارگران را، سفیدپوست یا سیاه پوست، آسیایی یا هیسپانیک، عرب تبار یا آمریکایی و غیره، به ستوه آورده، جزئی از ذات سیستم سرمایه داری اند. همانند سایر طبقات استثمارشدۀ جامعۀ آمریکا، کارگران سیاه پوست هم می توانند نقشی اساسی در ساختن بنای یک حزب کارگری توده ای و نهایتاً گذار سوسیالیستی از جامعۀ کنونی داشته باشند.