کنگره ی جهانی "گرایش بین المللی مارکسیستی" (IMT) از اطّلاعیه ی چاوز مبنی بر ملّی کردن بانک ونزوئلا استقبال می کند. ما یادآوری می کنیم که "بانک ونزوئلا" (Banco de Venezuela) از سوی یک گروه بانکی فراملیّتی اسپانیایی (Grupo Santander) به نام "گروپو سانتاندر" و با پرداخت 430 میلیون دلار آمریکا خریداری شد و در نیمه ی نخست سال 2008 سودی معادل 170 میلیون دلار آمریکا به دست آورد؛ یعنی یک افزایش 29 درصدی نسبت به سال 2007. تنها در سال 2007، این بانک 325.3 میلیون دلار آمریکا سود داشت که این مبلغ تقریباً برابر با همان مقداری است که بار نخست برای [خرید] بانک پرداخت شد.
این ارقام نشان می دهد که گروپو سانتاندر تاکنون بارها مقدار سرمایه گذاری اوّلیه ی خود را بازیافته است و دیگری توجیهی برای دریافت خسارت از سوی آن ها وجود ندارد.
این تنها یک نمونه است که نشان می دهد چگونه شرکت های بزرگ فراملی خارجی در حال چپاول منابع آمریکای لاتین هستند. تلاش دولت ونزوئلا برای بازیافتن کنترل خود بر روی ذخایر کشور کاملاً موجّه است. کارگران ونزوئلا و تمامی جهان از ملّی شدن "بانک ونزوئلا" استقبال خواهند کرد. آنان خواهند فهمید که این حملات و تهمت هایی که علیه هوگو چاوز دیکته می شود تنها به خاطر تزویر و نفرت نسبت به انقلاب ونزوئلا است.
بانکداران اسپانیایی، که بی شرمانه به تاراج ونزوئلا پرداخته اند، کاملاً آمادگی داشتند تا "بانک ونزوئلا" را به یک بانکدار خصوصی ونزوئلایی بفروشند، امّا آماده نبودند که بگذارند این بانک تحت مالکیّت دولت [ونزوئلا] دربیاید و برای پیش برد منافع خلق ونزوئلا مورد استفاده قرار گیرد.
آن چه که سرمایه داران و امپریالیست ها واقعاً از آن هراس دارند این است که تمایل انقلاب ونزوئلا برای هجوم به مالکیّت خصوصی، مقاوت ناپذیر شود. بحران سرمایه داری به این معناست که شمار فزاینده ای از بانک ها و سایر مؤسّسات خصوصی وارد بحران و در ماه های آتی تعطیل خواهند شد و نتیجه ی آن، افزایش سریع بیکاری است. میزان سرمایه گذاری خصوصی پیش از این در ونزوئلا سقوط کرده است. اقتصاد ونزئلا تنها با سرمایه گذاری دولت و بخش عمومی حفظ می شود. این مسائل، خصوصاً با در نظر گرفتن نرخ بالا و رو به افزایش تورّم، تهدیدی جدّی برای انقلاب است و می تواند تأثیری معکوس بر روی نتایج انتخابات نوامبر بگذارد.
مارکسیست ها از هر قدم به سوی ملّی سازی استقبال می کنند. در عین حال، ما خاطر نشان می سازیم که ملّی سازی های جزئی برای حل مشکلات بنیادی اقتصاد ونزوئلا کافی نیست. ملّی کردن تمامی بخش بانکی و مالی، به انضمام سلب مالکیّت از زمینداران جهت اصلاحات ارضی و ملّی شدن تمامی بنگاه های بزرگ خصوصی تحت کنترل و مدیریّت کارگران، جزو شرایط لازم برای تحقق اقتصاد برنامه ریزی شده ی سوسیالیستی است. این امر می تواند موجب نظم و ترتیب بخشیدن به تمامی منابع مولّد ونزئلا جهت حلّ بسیاری از مشکلات مبرم مردم شود.
سوسیالیسم تنها آن هنگام ممکن است که طبقه ی کارگرقدرت را در دستان خود بگیرد و از بانکداران، زمین داران و سرمایه داران سلب مالکیّت کرده و شروع به اداره ی جامعه مطابق با خطوط سوسیالیستی کند. دولت می باید نیروهای مولّده را در دستان خود داشته باشد و از منابع آن ها برای ایجاد یک اقتصاد برنامه ریزی شده سوسیالیستی و حقیقی استفاده نماید. شرایط اوّلیه برای این امر آن است که نیروهای مولّده در دستان دولت باشند و دولت هم می باید در دستان کارگران باشد.
بنابراین ما از ملّی کردن "بانک ونزئلا" به عنوان گامی به جلو استقبال می کنیم. امّا هدف اصلی هنوز محقق نشده است: نابود کردن قدرت اقتصادی الیگارشی و برپایی یک دولت سوسیالیستی و کارگری واقعی. مبارزه ادامه دارد و "گرایش بین المللی مارکسیستی" در صف اوّل مبارزه برای دفاع از انقلاب ونزوئلا و رسیدن به پیروزی سوسیالیسم دراین کشور، آمریکای لاتین و تمامی جهان است.
بارسلون، 1 اوت 2008
Source: Militant