Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει στη συνδιάσκεψη που θα σηματοδοτήσει τη μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εργαζόμενοι τον ωθούν ταχύτατα στην εξουσία. Το σημαντικότερο καθήκον αυτής της συνδιάσκεψης είναι να αποφασίσει τις βασικές θέσεις του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές δεν θα πρέπει να εκπονηθούν από «ειδικούς» διορισμένων επιτροπών, αλλά να είναι καρπός της δημοκρατικής θέλησης των ίδιων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Γραμματεία ενόψει της συνδιάσκεψης, αντί για ένα σαφές κυβερνητικό πρόγραμμα με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, κατέθεσε ένα γενικόλογο σχέδιο διακήρυξης που πιστοποιεί τη δεξιά μετατόπιση της ηγεσίας πάνω στο ζήτημα των Μνημονίων, του χρέους, αλλά και γενικότερα στην οικονομική πολιτική, στοχοποιεί άμεσα, ακόμα μια φορά, το νεοφιλελευθερισμό αντί για τον ίδιο τον καπιταλισμό, συσκοτίζει το περιεχόμενο του σοσιαλισμού, προσεγγίζει αταξικά το κράτος και δεν προτείνει ξεκάθαρες ταξικές αναφορές για το νέο κόμμα.
Το σχέδιο στηρίζεται στις πολιτικές αυταπάτες ότι είναι δυνατό η αντιμνημονιακή πολιτική να εφαρμοστεί στο έδαφος του σημερινού καθεστώτος ελέγχου της οικονομίας από το κεφάλαιο, και ότι επίσης, είναι εφικτό με τα μέσα της διαπραγμάτευσης να επιβληθεί μια επωφελής χρηματοδότηση της χώρας από τους διεθνείς πιστωτές ώστε να αποκατασταθεί το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων. Αν αυτές οι αντιλήψεις υιοθετηθούν από τη συνδιάσκεψη, θα οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους εργαζόμενους απροετοίμαστους στον άγριο πολιτικοοικονομικό πόλεμο που θα διεξάγει η άρχουσα τάξη μαζί με τους ξένους πιστωτές πάτρωνες της, ενάντια στην κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το σημερινό αδιέξοδο της χώρας έχει βαθειά κοινωνικά και οικονομικά αίτια. Εκφράζει το αδιέξοδο του ίδιου του παγκόσμιου καπιταλισμού, που εκδηλώνεται με τη σοβαρότερη κρίση υπερπαραγωγής της σύγχρονης ιστορίας του. Το κύμα φυγής επιχειρήσεων και καταθέσεων από τη χώρα που έχει ήδη αρχίσει, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πειστούν οι καπιταλιστές να συμμετάσχουν σε μια πορεία οικονομικής «ανασυγκρότησης» προς όφελος του εργαζόμενου λαού. Η αδιάλλακτη στάση των διαφόρων Σόιμπλε και Τόμσεν που ζητούν διαρκώς νέο «αίμα» από τους φτωχούς για να πληρωθούν οι τόκοι, δείχνει ότι είναι αδύνατο να πειστούν οι κερδοσκόποι πιστωτές να παραιτηθούν από τις απαιτήσεις τους για να ανακουφιστούν οι εργαζόμενοι.
Το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία το κεφάλαιο και το πολιτικοοικονομικό σύστημα που το εκφράζει, είναι ακόμα πιο μαζική φτώχεια, ανεργία και υπερεκμετάλλευση. Το σημερινό αδιέξοδο μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά μόνο αν αφαιρεθεί ο έλεγχος της οικονομίας και της πολιτικής εξουσίας από τα χέρια των συνασπισμένων αρπακτικών του κεφαλαίου, με σκοπό να αναδιοργανωθεί η κοινωνία πάνω σε μια νέα, σοσιαλιστική βάση.
Ο χωρισμός του «στρατηγικού» σκοπού του σοσιαλισμού από τα άμεσα πολιτικά καθήκοντα στο όνομα μιας αντιμνημονιακής πολιτικής, είναι ένα εφεύρημα χωρίς βάση. Η πραγματικά αντιμνημονιακή πολιτική ταυτίζεται σήμερα με μέτρα επαναστατικά και σοσιαλιστικά. Κάθε κυβερνητική απόπειρα αντιμνημονιακής πολιτικής χωρίς επαναστατικές αλλαγές, συνιστά απόπειρα να δημιουργηθεί ένας καπιταλισμός με «ανθρώπινο» πρόσωπο, που θα οδηγήσει σε αδιέξοδο και σε παροχή χρόνου και «χώρου» στην αστική αντίδραση να αντεπιτεθεί για να τσακίσει την Αριστερά και το κίνημα των εργαζόμενων. Συνεπώς, το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι απλά ένα πρόγραμμα «ανασυγκρότησης», αλλά χρειάζεται να υιοθετεί σαν στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού με τη λήψη σοσιαλιστικών μέτρων!
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί λύση ένα «σχέδιο Β», στηριγμένο σ’ ένα εθνικό νόμισμα. Αν η οικονομική και πολιτική εξουσία δεν φύγει άμεσα από τα χέρια της άρχουσας τάξης, τότε σε τελική ανάλυση, ένα νέο εθνικό νόμισμα θα συνιστά απλά ένα διαφορετικό σύμβολο στην αυξανόμενη εξαθλίωση των εργαζόμενων μαζών. Τόσο το σύνθημα της εξόδου από το ευρώ, όσο και εκείνο της υπεράσπισης του ευρώ, συγχύζουν τους εργαζόμενους, αποπροσανατολίζοντας τους από τα επαναστατικά, σοσιαλιστικά καθήκοντα της εποχής μας. Ο μόνος δρόμος διεξόδου από την καπιταλιστική κρίση είναι η εγκαθίδρυση μιας σοσιαλιστικής, δηλαδή κοινωνικοποιημένης και δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας. Αυτός πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος του κυβερνητικού μας προγράμματος.
Τα μέλη του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουμε αυτή την έκκληση έχουμε ήδη προτείνει ένα αναλυτικό προγραμματικό σχέδιο για την κυβέρνηση της Αριστεράς («Η Μαρξιστική πρόταση για το πρόγραμμα της κυβέρνησης της Αριστεράς»).
Βασικά σημεία αυτού του προγράμματος είναι τα ακόλουθα:
1) Διαγραφή του χρέους - άμεση κατάργηση των Μνημονίων και των μέτρων που επιβλήθηκαν από αυτά.
2) Βαριά φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και τον πλούτο.
3) Θεσμοθέτηση του εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις, με φορείς εκλεγμένες επιτροπές εργαζόμενων που με τη σειρά τους, θα εκλέξουν μια Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου.
4) Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και δημιουργία μιας ενιαίας κρατικής τράπεζας με διοίκηση κατά 1/3 από εργαζόμενους στις τράπεζες, 1/3 από εκπρόσωπους των συνδικάτων και 1/3 από εκπροσώπους της κυβέρνησης.
5) Κοινωνικοποίηση και ένταξη σε ενιαίους φορείς κατά κλάδο όλων των επιχειρήσεων στις οποίες το κράτος έχει έστω και μια μετοχή, των μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν, των μεταφορών, των συγκοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυκτού πλούτου, των υποδομών και των κατασκευών, με διοικήσεις που θα αποτελούνται κατά 1/3 από εργαζόμενους του χώρου, 1/3 από τους εργαζόμενους καταναλωτές (συνδικάτα κλπ) και 1/3 από εκπροσώπους της κυβέρνησης. Δημιουργία Πανελλαδικού Συμβουλίου Κοινωνικοποιήσεων και Σχεδιασμού της οικονομίας με τη συμμετοχή της Πανελλαδικής Επιτροπής Εργατικού Ελέγχου, των οργανώσεων του εργαζόμενου λαού (συνδικάτα, επαγγελματικές ενώσεις κα) και εκπροσώπων της κυβέρνησης, το οποίο θα καταρτίσει ένα άμεσο πλάνο για την κοινωνικοποίηση του συνόλου των μεγάλων επιχειρήσεων κατά κλάδο.
6) Κοινωνικοποίηση της μεγάλης ιδιοκτησίας γης και κίνητρα για εθελοντική συνένωση των μικροϊδιοκτητών σε συνεταιρισμούς υπό τον έλεγχο του κράτους.
7) Εφαρμογή με τη συνεργασία κυβέρνησης και Πανελλαδικής Επιτροπής Εργατικού Ελέγχου ενός σχεδίου άμεσης εξασφάλισης μιας θέσης εργασίας για κάθε άνεργο, μέσα από ένα πρόγραμμα κοινωφελών έργων, από την πραγματοποίηση του προγράμματος κοινωνικοποιήσεων και τη μείωση των ωρών εργασίας όσο απαιτείται για να μοιραστούν οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας σε όλα τα διαθέσιμα εργατικά χέρια.
8) Η βαριά φορολογία του κεφαλαίου και του πλούτου, η άμεση εξοικονόμηση δαπανών από το «πάγωμα» των εξοπλισμών, την απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας και πάνω απ΄ όλα, από το πρόγραμμα κοινωνικοποιήσεων, θα εξασφαλίσουν τα αναγκαία έσοδα για να πραγματοποιηθεί άμεσα η αύξηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων στα όρια μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, να εισαχθεί η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή τους και να χρηματοδοτηθεί η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, η Κοινωνική Ασφάλιση, ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός.
9) Επανίδρυση του κράτους σε σοσιαλιστική βάση, με εκλογή και ανάκλητότητα όλων των υψηλόβαθμων κρατικών υπαλλήλων και αξιωματούχων, αμοιβή τους στο ύψος του μισθού ενός ειδικευμένου εργάτη, κατάργηση των ειδικών κατασταλτικών δυνάμεων των εργατικών αγώνων, υπαγωγή των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού στο δημοκρατικό έλεγχο και διοίκηση των μαζικών οργανώσεων των εργαζόμενων και της νεολαίας, εκλογή των δικαστών από το λαό και αναμόρφωση του Δικαίου σύμφωνα με τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Άνοιγμα της συζήτησης για τη ψήφιση ενός Συντάγματος που θα κατοχυρώνει την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τις επαναστατικές αλλαγές στην εξουσία.
10) Η πιστή εφαρμογή αυτού του προγράμματος συνεπάγεται αυτονόητα την αποχώρηση από την αντιδραστική, καπιταλιστική στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, τη σύγκρουση με την καπιταλιστική ΕΕ και τους θεσμούς της και αναπόφευκτα, την έξοδο από αυτήν και την αναγκαστική υιοθέτηση ενός νέου νομίσματος. Το παράδειγμα της επαναστατικής Ελλάδας και η ανοικτή ταξική έκκληση στους ευρωπαίους εργαζόμενους για κοινό αγώνα ενάντια στον ευρωπαϊκό καπιταλισμό με σκοπό τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, θα αφοπλίσουν τον ιμπεριαλισμό, θα θωρακίσουν τη χώρα από εξωτερικές απειλές και θα της δώσουν πολύ σύντομα μια ασφαλή και ισότιμη διεθνή θέση με το άνοιγμα της προοπτικής της πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας νίκης του σοσιαλισμού.
Αυτές τις θέσεις θα καταθέσουμε ανεπτυγμένες με τη μορφή εναλλακτικής διακήρυξης στη συνδιάσκεψη του Δεκέμβρη. Γύρω από αυτές, καλούμε σε συσπείρωση κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια του ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να διαδοθούν, να συζητηθούν και τελικά να υιοθετηθούν από το κόμμα μας. Ζητάμε από την Γραμματεία να εγγυηθεί το δημοκρατικό μας δικαίωμα η εναλλακτική διακήρυξη που θα παρουσιάσουμε να εκτυπωθεί και να μοιραστεί σε όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να αποτελέσει μέρος του υλικού του πολιτικού διαλόγου για τη συνδιάσκεψη.
- Ηλίας Κυρούσης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Παλαιού Φαλήρου - μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Στέλιος Βαλαβανίδης μέλος ΣΥΡΙΖΑ Περιστερίου
- Δούλος Ορέστης μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας, μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Σταμάτης Καραγιαννόπουλος μέλος ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης, μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Θωμάς Γεωργίου μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ζωγράφου
- Πάτροκλος Ψάλτης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Χολαργού, μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Σωτήρης Αθανασόπουλος μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Κεραμεικού
- Δημήτρης Κουμαρέλας μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης, μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Κωνσταντίνος Αυγέρος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Μυτιλήνης
- Παναγιώτης Κολοβός μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης, μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Επανάσταση» και του περιοδικού «Μαρξιστική Φωνή»
- Αλεξάνδρα Πολυχρόνη μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Μεγάρων
- Μαρία Κοτσώνη μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Πάτρας
- Γιώργος Σάρλης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης
- Λίνα Μητσιογιάννη Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας
- Άγγελος Ηρακλείδης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ρόδου
- Γιώργος Διακογεωργίου μέλος ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου
- Γιώργος Κουνουγέρης μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Ελένη Ζαχαριουδάκη μέλος ΣΥΡΙΖΑ Περιστερίου
- Γεράσιμος Μακρής Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Σταυρούλα Καμινιώτη μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Αμαλία Γιακουμίδου μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης
- Τζίνα Παλαιολόγου μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Εύη Χαραλαμποπούλου μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Παύλος Κυρούσης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Χάρης Μασαούτης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Βαγγέλης Τρανός μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης
- Ολίνα Ζακολίκου μέλος ΣΥΡΙΖΑ μλεος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Εύη Τούντα μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Γιώργος Ποντίφηξ μέλος ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης
- Γιώτα Κουνουγέρη μέλος ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
- Μάριος Καλομενόπουλος μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Αβραάμ Σιδηρόπουλος μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Αποστόλης Δαγρές μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Σοφία Παπακωνσταντίνου μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Ελένη Δαγρέ μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Γιώργος Αρναούτογλου μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
- Γερασιμίνα Τσιντή μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Αγγελική Σωτηροπούλου μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης
- Συμεώνα Σαφλούκα Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης
- Αγγελος Σταμούλης μέλος ΣΥΡΙΖΑ Ρόδου
- Ελένη Χαστά μέλος ΣΥΡΙΖΑ Ρόδου
- Ιωσήφ Σπάρταλης μέλος Ν. ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ Ρόδου
- Ανδρέας Φίλης μέλος ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου
- Στέλλα Χρήστου μέλος ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου
- Μιχάλης Στεφανουδάκης μέλος ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης
Στηρίξτε την πρωτοβουλία για έναν επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ και στο Facebook!
Source: Marxistiki Foni (Greece)